Skaffa ved til dei gamle på Eidet

Grøftekantjournalistikk, kalla vi det i gamle dagar. Det ligg ikkje noko negativt i namnet, tvert om. Grøftekantjournalistikken handla om å dra ut for å møte folk i kvardagen, og fange opp store og små hendingar ute blant lesarane.

Tidens Krav sin heiderskrona spalte «Hjørnet» var eit godt eksempelt på slikt stoff. No er spalta for lengst borte. Småstoffet har dårlege kår i den digitale tidsalderen, både i Tidens Krav og andre aviser.

«Hjørnet» baud på mykje god kvardagsjournalistikk. I februar 1957 var Tidens Krav på østbødalstur. Der hadde medarbeidaren «Tordivel» møtt 85 år gamle Anders Nordvik, som velvillig tok ein pause i vedarbeidet og slo av ein prat med byavisa sin utsendte.

Eit uvesentleg stykke journalistikk? Absolutt ikkje. I si evige jakt på effektivisering og klikk har avisene tapt mykje på å nedprioritere denne typen stoff så sterkt som vi noe ser. Meiner ein redaktør utgått på dato.

Intervjuet med Anders Nordvik frå 21. februar 1957 er utstyrt med tittelen «Olderved til gamleheimen», og har slik ordlyd:

Tjue favner førsteklasses olderved frister et hutrende reise-selskap ved Holtehalsen i Surnadal. Over den ene av de duftende stablene skimtes en skinnlue. Ganske snart kommer også en blå jakke og en øks til syne. Mannen heter Anders Nordvik, og rikdommen i snøen er hans verk. En 85-årings karsverk.

- Men så har jeg hatt en voldsom god helse, forklarer kjempen. Jeg har vært bare en gang til doktor. Det var da merra slo meg over det ene øyet.

Nordvik har tålt mange livsens slag uten å kny. I 40 år var han eier av garden Utistu av Melling, og hans innsats var ikke beskjeden den gangen heller. I dag er han like rank, og hopper, klyver og drar tunge lass uten å syte.

Han har vært arbeidsformann på veianlegget Ålvund-Meisingset. Der hadde han bl.a. kommandoen over nåværende byingeniør Anders Røkkum i Kristiansund. - Han praktiserte hos meg, sier gammel-Anders. Og han var en gjev kar!

- Vil du kanskje vite hvor de tjue favnene mine er adressert?

Anders driver øksa dypt inn i veden så saften skvetter, og sier med et lurt blink:

- Jo, de skal til gamleheimen!

For eigen del kan det vere fristande å legge til: Der budde det mange som var betrakteleg yngre enn han som skaffa veden.